Ademais de "A Frauta Máxica", Mozart deixounos un montón de composicións: arredor de 600!!! Entre sinfonías, concertos, sonatas, misas e óperas, queremos aquí destacar algunhas que seguramente xa coñeces:
-"Pequena Serenata Nocturna", composta en 1785 para as fests da nobreza de Viena. O seu carácter alegre e despreocupado invitan a bailar.
Está dividida en 3 movementos, o primeiro dos cales é "Allegro", o que significa que a súa velocidade é considerable, é un movemento animado. Ten forma de sonata.
O segundo movemento é un "Romance", unha obra con moito sentimento:
O terceiro movemento ten forma de "Minuetto", forma musical derivada do minué, un baile cortesano que estivo de moda en Europa no século XVIII.
O cuarto e último movemento é un "Rondó", que presenta un tema
principal alternado con outros cos que contrasta. Normalmente ten unha
estrutura ABACA, o que quere dicir que A é o tema principal, que se vai
alternando con B e C.
-Outra peza requetecoñecida é a que seguramente todos e todas vós tarareastes nalgunha ocasión con letras ben diferentes. Tamén Mozart debeu aprendela de pequeniño, e en canto comezou a compoñer música, ocorréuselle facer 12 variacións deste coñecido tema popular francés: "Ah, vous dirai-je, maman":
O próximo martes temos unha cita moi especial en A Coruña: asistiremos a unha ópera!!!! E estreámonos neste grande xénero musical cunha das óperas máis representativas da época clásica: "A frauta máxica" de Mozart!!!
Durante estes días estamos coñecendo a vida deste grande compositor do período clásico da historia da música. Aquí tedes un vídeo que resume un pouco a súa biografía:
Neste outro vídeo podedes ver e escoitar unha versión máis breve:
A frauta máxia é unha das óperas máis coñecidas da historia da música. Queres saber de que vai? Esta historia, para a cal Mozart compuxo a música no ano 1791, cóntanos como TAMINO, un príncipe, se namora de PAMINA, unha princesa, e sálvaa da forza do mal. Tamino visita á RAÍÑA DA NOITE, que vive nun grande templo. Esta cóntalle que a súa filla Pamina foi secuestrada polo malvado SARASTRO, e ofrécelle a súa man se consegue salvala. Para iso, entrégalle unha frauta máxica, e Tamino marcha para salvala acompañado de PAPAGENO, un paxareiro ao que a Raíña tamén lle dá outro instrumento máxico: unhas maracas.
Os dous chegan ao templo, onde lles explican que Sarastro non é tan malvado como din, e que ten razóns suficientes para separar a Pamina da súa nai.
Tamino e Pamina intentan escapar, pero atrápaos MONÓSTATOS, o criado encargado de coidar á princesa. Papageno toca as súas maracas e consegue escapar con Pamina, mentras Sarastro interponse no camiño de Tamino e ofrécelle a man de Pamina a cambio de pasar 3 probas: a do silencio, a do lume e a da auga.
Unha vez conseguido, Tamino e Pamina casan, e a Raíña da Noite é derrotada, trunfando así o ben sobre o mal e a luz sobre a escuridade.
A ÓPERA comeza cunha ABERTURA, que podes escoitar premendo AQUÍ.
Pero tal vez sexa a ARIA da RAÍÑA DA NOITE un dos fragmentos máis escoitados da ópera de Mozart:
O simpático Papageno ten tamén a súa propia canción, con subtítulos en castelán:
E de seguro te divertirá este DUETO entre PAPAGENO E PAPAGENA:
A versión que nos ofrecen en A Coruña o próxima semana está a cargo da Compañía "Ferro teatro", e no seguinte vídeo podes ver un resumo do espectáculo ao que asitiremos:
No próximo concerto da Orquestra Sinfónica de Galicia, ademais da abertura da ópera de Wagner, escoitaremos tamén música de Benjamin BRITTEN. Este compositor, director de orquestra e pianista británico pertence ao período musical do século XX, que se caracteriza pola diversificación de estilos: na música popular, nacen novas tradicións coma o ragtime, o jazz ou o rock; na música clásica, algúns compositores crean novas maneiras de organizar os sons (entre elas, o dodecafonismo); a orquestra incorpora máis instrumentos na sección da percusión; as novas tecnoloxías permiten gravar as interpretacións de maneiras novedosas; etc.
Sen embargo, Britten foi un compositor bastante conservador, a pesar de vivir nunha época modernista.
De Britten escoitaremos a súa ópera Peter Grimes, escrita en 3 actos. O libreto, nesta ocasión, non está escrito polo propio compositor, senón polo escritor Montagu Slater, quen se baseou nun poema en inglés ("The borough") de George Grabbe.
A ópera cóntanos a historia de Peter Grimes, un pescador inglés de principios do século XIX, con carácter rudo e
pouco sociable. Polas diferenzas cos seus veciños, Peter é gravemente
marxinado. Tras a morte accidental do seu aprendiz, a xente considérao
culpable. Esta actitude provoca que o mariñeiro se encerre máis en
si mesmo e polo tanto encaixe cada vez menos na sociedade na que vive.
Desorientado e sen esperanza, Peter Grimes recorre ao suicidio para
escapar da opresión que non o deixa vivir.
Ao igual que coa ópera de Wagner, tampouco escoitaremos a de Britten na súa totalidade. A Orquestra elixiu os catro Interludios Mariños, que Britten compuxo para ser intercalados coas diferentes escenas da ópera, xa que o teatro no que se ía estrear non tiña os medios técnicos necesarios para os cambios de escenario. Estes Interludios permitían que houbese máis tempo para esas modificacións.
Os interludios representan o mar de Aldeburgh, onde ten lugar a ópera, en diferentes momentos do día.
1- Amencer. É o preludio da ópera. Representa a calma, a serenidade. O tema principal nace dun tema dos violíns e a frauta que posteriormente desenvolve toda a orquestra. 2- Mañá de domingo na praia. Britten describe unha mañá de domingo na que a luz solar se reflicte no mar calmo. Ao lonxe escóitase o canto dos paxaros mesturados coas badaladas das campás. 3- Luar. Representa o mesmo lugar da escena anterior envolto no manto da noite de luar. Este recollemento convérteo no interludio máis conmovedor. 4- A tempestade. O compositor evoca a rabia sentida polo protagonista confrontado co vento e a chuvia que desencadea unha tempestade.
Dentro de pouco viaxaremos á cidade de A Coruña para asistir a un concerto no que poderemos escoitar música de Wagner e de Britten. E para que coñezades algunhas cousas sobre estes grandes compositores do Romanticismo musical, deixámosvos aquí algúns enlaces interesantes.
Richard WAGNER é un compositor e director de orquestra alemán que pertence ao período da música denominado Romanticismo. A peza que escoitaremos de WAGNER é unha ópera, unha obra musical con canto e orquestra na que se representa unha historia enriba dun escenario. O texto da ópera divídese en arias, recitativos e coro.
A ópera elixida pola Orquestra Sinfónica de Galicia para esta ocasión é O Holandés errante. Dunha duración aproximada de 2 horas 15 minutos, está dividida en tres actos, e o libreto é do propio compositor.
A ópera está baseada na lenda (preme sobre o termo se queres lela) do holandés errante, á que Wagner engade algúns personaxes. O resumo do argumento é o seguinte:
O noruegués Daland, capitán dun buque á deriva tras un temporal atopa o famoso buque fantasma, o Holandés errante. Esmagado pola riqueza deste barco ofrece pousada ao capitán ao tempo que amañan o matrimonio coa súa propia filla, Senta. Ao mesmo tempo, Senta síntese fascinada dende a súa infancia pola figura do fantasma lendario, ao que recoñece nada máis entrar na súa casa. Créndose a salvadora da alma do seu amado capitán non dubida en aceptar o casamento. Erik, o seu noivo, lémbralle a promesa de matrimonio que os dous teñen axeitado. Ao saber isto o holandés, e despois de sentirse traizoado, marcha ás carreiras coa súa tripulación e faise á mar. Senta corre tras él e precipítase ao mar, nunha mostra do seu amor altruísta. Nese intre vense dúas figuras abrazadas (Senta mailo holandés) subindo cara ao ceo.
Da ópera de Wagner escoitaremos a abertura, que é unha peza instrumental que sirve de introdución a unha grande obra coma unha ópera, unha peza teatral, unha suite, etc. Nela preséntase un resumo da acción que se desenvolverá nos diferentes actos.
A abertura do Holandés errante pódese dividir en cinco seccións que nos axudan a seguir o argumento:
1ª sección: A introdución, na que se presenta o leitmotiv do Holandés e a súa tripulación na tormenta.
2ª sección: O andante que presenta o leitmotiv da redención vinculado a Senta.
3ª sección: Tórnase a tormenta do principio.
4ª sección: Preséntase un novo leitmotiv asociado á tripulación de Daland.
5ª sección: Escóitase a loita entre os dous leitmotivs dos protagonistas, o Holandés e Senta.
QUE É UN LEITMOTIV?
Un leitmotiv é un tema ou motivo asociado a unha persoa, unha cosa, unha emoción ou unha idea concreta que se repite e se desenvolve ao longo da obra. Caracterízase polo emprego dos mesmos instrumentos, rexistros, armonías ou acordes. Tamén pode asociarse a un ritmo determinado.
